चाँदनी घेरा

हेर्दै छु पारि क्षितिजमा 

छ कि भनि चाँदनी घेरा। 

यो सन्त्रास, 

यो अनिश्चितता, 

कतै केहि सुत्र भेटिन्छ कि?

टोलाउँछु!

भित्र भित्र चिच्याउँछु !

यो बह को पोको 

यो सुस्केरा, 

खै कहाँ पोख्नु ?

खै कहाँ बिसाउनु ?

फेरी गम्छु, 

आफैलाई भन्छु। 

तेरो त के छ र?

हप्तौंको पैदल यात्रा

भोक के हो प्यास के हो 

बिर्सन बिवस !

सिमा रुग्दै बसेका 

तर,

शासकले नचिने पनि 

भूगोलले भुले पनि 

ति तमाम आत्मा, 

तिनले पनि त देख्दै होलान 

सपना, मिठो सपना!

त्यसैले,

“आधा” बन्द मेरा आँखा 

उघारेर

फेरी, हेर्दै छु पारि क्षितिजमा 

छ कि भनि चाँदनी घेरा!

केहि दशकको हरित उपलब्धि: कारण र थपिएको चुनौती